kafayı yemek

bir çeşit; (bkz: delirmek)

üstüne limon sıkıp dibini ekmekle sıyırdın mı tadına doyulmuyor.

ekmeksiz doyurmuyor.

nasıl 3-3 olur aklım almıyor laaaan.

hadi hep beraber masaya oturup kafalarımızı yiyelim. belki birbirimizin kafalarının da tadına bakarız özel olarak merak ettiğim birkaç yazar var.

sanırım yedim

saat 23:00'dan beri af edersiniz ama siktiğim solidworks'ünü kurmakla uğraşıyorum. lanet olsun.

eğer bir işle uğraşıyorsanız o işin en iyisisi olmak zorundasınız. en azından bence öyle. seçenek olmamalıyım ya olur ya olmaz. en iyisi olana dek kafayı yiyeceğim.

yemek yiyip kilomu alalım istiyorsunuz bırakın kafayı yiyelim

kafayı yemek bile kilo yaptı ne yapsam bilemedim

cumartesi gününden beri şehir dışında misafirlikteydim. zaten gece geç geldik, yorgunum falan. zoraki bir şekilde oturdum masaya hani hiç olmazsa bir konu bitireyim, çok zaman kaybettim zaten düşüncesiyle. allam bana bir şeyler oldu. zihnimde bütün sülalenin ismi, sesi, dedikoduları yankılanıyor. ama o biçim he.. "nörotransmitter madde..nurten teyze oğluna kız bulmuş.. yok yok unut onu papatya.. sinaps sayısı arttıkça iletim hızı azal... ama o son çeyreği takmayacaktılar.." ay bir de dedikoduyu yapanın kendi sesinden dinliyorum. i̇zlediğin dizinin tekrarını izlemek gibi ya ama ben çıldıracağım! demin kalktım dersten ama hala zihnimde sesler dönüyor allam inşallah bu tekrara da günah yazılmıyodur. dedikoduyu sevsem yine bi nebze, tekrar olur diye sevinirdim ama ben "lan daha modern fizik formülleri var onlara yer kalmadı" diyerek ağlıyorum şu an..

insanın yıllar geçtikçe yaklaştığı olay bence. yoksa bu kadar insan arasında nasıl yaşanır ?

bunu yaşadığımı nerden bileceksiniz ?

valla tadını merak etmiyor değilim, hem belki rahata da kavuşurum

ya bizim euroleague kupamız var kafayı yemeyip ne yapalım (bkz: dellendik)

şu ara house m.d. ile kafayı yedim. ondan sonra dexter veya the oz ile yemeyi planlıyorum.

ü z e r e y i m

bu finaller adamı harbiden delirtiyor

okulun sınavları için bir ayımı ygs çalışmadan geçirdiğimi düşündükçe yaptığım olay. pislikler bizi de sınavlarda zorluyolar.

ders seçimi yapmaya çalışıyorum. daha fazla söze gerek yok.

kendi kendimle kafayı yedim. hayde geçmiş olsun ben iflah olmam artık. (bkz: mutlu bana bir şeyler oluyor )

Bende bi kayış koptu sanki bi gitti

yıllar evvel yine bir yaz günü yemiştim, o gün bugündür sağlıklı düşünceler zırvasından kurtuldum.

dört duvarlar ses tonuma özendi

o kadar açım ki başlıkta sadece yemek kelimesi dikkatimi çekti ama yine üşengeçlikten saatlerdir aç oturuyorum. açlıktan delirecek ve mide sancısı çekecek hale gelmediğim sürece tembelliğim açlığımdan daha önemli oluyor. şimdi bunu böyle net şekilde yazınca düşünce biçimimin ne kadar saçma olduğunu fark ettim. mesela şimdi de kendi kendime konuşuyor gibi hissediyorum oysa kendi kendime konuşmuyorum buraya yazıyorum. bu yaptığım kafayı yemek midir

Benim kafada ne var ben de bilmiyorum saçma şeylere odaklanmaktan ciddi konularda aklımı kullanmayı unuttum. Gram çalışmıyor bu kafa siksok muhabbetlerde hep ve çok yüksekte sürekli… bilmiyorum bi şey hatta hiçbi şeyi bilemiyorum… ya da aklımı benmari usulü erittikten sonra son bikaç yılımın üstüne döküp kaşıklamış olabilirim.